De Reuzendoder van Ernest Hemingway

Ernest Hemingway. Schrijver van ‘The sun also rises’ en ‘The old man & the sea’. Nobelprijswinnaar.

Vrouwenverslinder. Overal ter wereld, van Cuba tot Parijs, stond hij bekend om zijn hoge alcoholtolerantie. Slechts twee voorwaarden had hij ten opzichte van zijn vuurwater: nooit onder het schrijven en bij voorkeur post meridiem. Maar waarom zo excessief? Waarom leek hij zichzelf te willen verwoesten? Tot het uiteindelijk zijn zelf geplande dood werd?

In één van zijn vele bekende brieven, gebruikt Hemingway een opvallend woord: “Alcohol was de Reuzendoder, waar ik zo vaak niet buiten heb gekund; of althans graag buiten had gekund.” Al hanteerden zijn drinkebroers andere begrippen, allen leken ze hun verslaving als wapen tegen dezelfde vijand in te zetten. Maar welke vijand was dat dan?

Thomas Janssens schrijft een nieuwe tekst voor vijf topacteurs: Eliza Stuyck, Clara Cleymans, Mieke De Grootte, Dahlia Pessemiers-Benamar en Geert Van Rampelberg. Samen brengen ze de kroniek van een morbide verslaving verteld door de belangrijkste getuigen: Hemingway’s vrouwen.